Polskie klimaty

Rano znów dość długo czekamy na stopa, ale jak już coś się zatrzymuje mamy od razu transport do Wilna. Wcześniej ustaliliśmy, że co się trafi to jedziemy. Tym razem trafiamy na młode małżeństwo z york-terrierem na pokładzie. Pies jest pocieszny, a wiec trasa mija szybko, bo w aucie wciąż coś się dzieje. W między czasie rozpętała się niezła ulewa... To jeszcze bardziej nas martwi. Kiedy lądujemy w Wilnie już nie pada, ale jest zimno i mokro... Decydujemy dość szybko, że trudno - koszty wzrosną i idziemy szukać hostelu. Nie ma z tym problemu, ale na początku nie znajdujemy wolnych pokoi. W końcu to się udaje, pełno tu na Polaków, pewnie też z okazji wolnego weekendu. Poza tym dziś Święto Pracy :)
Hostel jest bardzo przyjemny. W centrum odwiedzamy miejsce o którym piszę Mickiewicz w Inwokacji - "...I w ostrej świecisz bramie...", a także obchodzimy kilka zabytkowych budynków. Miasto przyjemne, przypomina polskie miasta, co się dziwić, w zasadzie takie jest. Starsi ludzie bez problemu rozmawiają po polsku, ludzie w średnim wieku często umieją po rosyjsku, a najmłodsi raczej w większości mówią po angielsku. Na drugi dzień jedziemy pociągiem do pobliskich Troków - bardzo ciekawe miasto z karaimską przeszłością i zamek na wyspie robi wrażenie. Po powrocie zbieramy się na wylotówkę w kierunku Rygi, dzień był ładny, ale znów robi się chłodniej....

Zdjęcia (1)

Komentarze (0)